Wederom erg goed geslapen, tot 8.15 uur (!) dit keer. Opgestaan, email/reisblog gecheckt en gedoucht. Vervolgens ontbeten en besloten dat we vanmorgen naar Alamo Park (Victorian Houses) en Haight Street (de hippiewijk) zouden gaan. Het is wederom zwaar bewolkt.

Met bus 22 zijn we zo bij Alamo Square. De rij Victorian Houses bestaan uit een stuk of 6 huisjes. Waarom dit nu een van de meest gefotografeerde straten van San Francisco is ? Waarschijnlijk omdat dit er voor Amerikaanse begrippen erg Europees uitziet. Alle toerbussen stoppen er of rijden er voorbij.

Vervolgens naar Haight/Asbury gelopen (een block of 7, maar wel een flinke heuvel op). In mijn herinnering van 10 jaar geleden was dit een hele kleurrijke straat, maar nu is het erg eenzijdig geworden geworden, met eigenlijk alleen maar smoke-shops en vintage kleding. Ook de muurschilderingen, die het zo kleurrijk maken, zijn er nog amper. De vele hobo's (zwervers) zijn er nog wel.

Op Haight Street nog een muziekwinkel in geweest en ze hadden zowaar een paar linkshandige gitaren, maar Eden's budget reikt net tot de Epiphone en niet tot het oudere broertje Gibson, die daar vooral waren. Maar ook de prijzen van de Epiphones waren erg hoog (voor de kenners: de Zakk Wylde Bull's Eye kostte daar een kleine $1.500 ! Of zou het inmiddels een collectors item worden ?).

Verder op Haight Street zit ook de SF-tak van Amoeba-records. Lang niet zo groot als in L.A., maar wel zeer veel te verkrijgen. Overigens veel hetzelfde en helaas geen merchandise. Haight Street weer teruggelopen (het was nog steeds zwaar bewolkt) en met bus 47 weer terug naar de buurt van ons hotel gereden. Toen we uitstapte vielen ons twee dingen op: 1) langs de kust (het lager gelegen deel van SF, waar ook ons hotel staat) is het zonniger en 2) een Mel's Drive In. Dus daar maar even geluncht met een chilli-burger en cheeseburger, sprite en lemonade.

In het hotel begonnen aan mijn 1^e boek deze vakantie (ja, voor het bijhouden van een reisblog moeten offers gebracht worden): Wild Boy (de biografie van Andy Taylor - gitarist van Duran Duran). Na de proloog sluit ik mijn ogen even om ruim 2 uur later weer wakker te worden. Het is inmiddels te laat om naar de bioscoop te gaan. De film die wij uitgekozen hadden (Toy Story 3) draait in 2D (!) om 17.05 uur (het was inmiddels 17.40 uur) en om 22.35 uur (maar dat is wel een beetje te laat). In 3D draait die wel vaker, maar dat vind ik (persoonlijk) geen toegevoegde waarde hebben. Ik word erduizelig van en die brillen irriteren me alleen maar. Morgen een nieuwe kans.

We besluiten er een huiselijk avondje van te maken, de eerste avond in ruim 3 weken dat we er 's avonds niet meer uit gaan. Eden speelt op zijn PSP en kijkt tv, en ik kijk de KISSteria-special op YouTube. Om 19.45 uur gaat Eden een paar slices pizza en frisdrank voor ons halen bij Pizza Orgasmica, die we opeten terwijl we de honkbalwedstrijd tussen SF en LA (een soort Ajax - Feyenoord, want het stadion zit bomvol) op tv kijken (momenteel 6-2, bottom of the7th inning). We kijken of er voor morgen nog kaarten beschikbaar zijn. De enige kaarten die nog beschikbaar zijn, zijn staanplaatsen à $32 per stuk. Op de SF Giants website wordt ook aangegeven dat ze ‘market pricing' hanteren, dus de prijzen van de kaarten zijn afhankelijk van de vraag naar kaarten (volgende week spelen de SF Giants tegen de Chicago Cubs en kosten de goedkoopste zitplaatsen $12 per stuk).

Morgen in ieder geval de (laatste) was en dan zien we het wel. Zondag, voordat we naar Concord, CA. voor het Cinderella/Scorpions-concert rijden, rijden we nog een rondje langs de highlights van San Francisco. Deze dagen heeft het geen nut om de auto te pakken, want er zijn amper vrije parkeerplaatsen.