Rond 23.00 uur, net voordat ik naar bed ging, was de woestijn nog niet echt afgekoeld. Wel was het zo helder dat je vele sterren kon zien. De (lawaaiige) airco maar aangelaten, omdat het te snel te warm werd. Het overstemde ook mooi het gerommel van buren die net thuis gekomen waren. Om 2.45 uur werd ik wakker, het was inmiddels flink koeler, dus de airco kon uit. Verder geslapen tot de wekker ging om 5.15 uur.

Na het opfrissen, aankleden en email/reisblog checken, gingen we om 5.45 uur op weg. Het was heerlijk koel, zodat het dak naar beneden kon. In tegenstelling tot avondlicht (dat mooi begint en steeds mooier wordt naarmate het later wordt) begint ochtendlicht op zijn mooist en wordt steeds minder mooi. Het is eigenlijk maar een uurtje tussen 6.00 en 7.00 mooi. Dus vooral foto's gemaakt in het eerste deel van het park het deel waar we gisternamiddag ook geweest waren.

Vervolgens doorgereden naar de (andere) uitgang bij het plaatsje 29 Palms. In het 2^e deel van het park zijn overigens een stuk minder bomen (of planten zoals Marc aangaf). Aangezien de Lonely Planet geen ontbijtgelegenheden adviseerde in 29 Palms, hebben we maar ontbeten bij Subway. Na het ontbijt om 8.30 uur dwars door de woestijn naar het noorden, naar Highway 40, die ons richting Grand Canyon NP brengt. Nog even gestopt bij een zoutvlakte waar het voor 10.00 uur al 108/42 graden (!) was. In totaal rijden we vandaag zo'n 650 km.

In de woestijn zijn amper benzinestations, dus als je er eentje tegenkomt met nog benzine voor 18 mijl in je tank, ben je blij als je er eentje ziet. Alleen waren ze net onderhoud op de pompen aan het plegen. Het zou ca. 45 minuten duren. Alternatief waren de benzinepompen in het plaatsje Needles, zo'n 30 mijl verderop. Meestal zit er wel wat meer in de tank dan de verklikker aangeeft, maar in de woestijn ga ik dat niet proberen (overigens bleek Needles 36 mijl verderop te liggen, dat was helemaal zweten geweest). Dus maar een vroege stop (het was inmiddels 10.30 uur). Na een minuut of 15 werd 1 van de pompen vrijgegeven. Dus snel getankt.

Het tanken gaat hier anders dan in Europa. Eerst naar binnen om je creditcard en ID af te geven, vervolgens tanken en dan wordt er afgerekend. Deze mensen wisten dat ze de enige benzinepomp in de verre omtrek waren (en mensen die bij hun komen, moeten dan ook echt tanken, aangezien de benzinepomp een flink stuk van de snelweg afligt) en rekenden dan $4.05 per gallon, terwijl het normaal net boven of onder de $3 per gallon is. In vergelijking met Nederland nog een schijntje aangezien een gallon, 3.8 liter is. Met een volle tank, die zo'n 14 gallon kan bevatten heb ik ca. 400 mijl gereden, dus omgerekend rijdt de Mustang 1 (liter) op 12 (km.). Niet zo slecht aangezien het vrij heuvelachtig is geweest en de airco de hele dag flink blaast. Het basismodel van de Ford Mustang heeft overigens 210 pk.

Highway 40 brengt ons bijna helemaal tot Grand Canyon NP. Het laatste deel, zo'n 50 mijl, gaat over een secundaire weg. Tijd genoeg voor Eden om een uiltje te knappen (het kaartlezen was even niet nodig). Na 2 uur werd Eden wakker en was het tijd voor de lunch. Bij het plaatsje Seligman (inmiddels zijn we in Arizona) van de snelweg af om bij een pizzeria te lunchen. Op de deur werd al aangegeven dat je, als je haast had, hier niet moest zijn. Dat klopte, maar we hadden geen haast, en de pizza's smaakte er alleen maar beter van. Overigens hadden we geen 2 medium pizza's hoeven nemen (35 cm. doorsnee !) , 1 was ruim voldoende geweest. Dus de rest in een doggy bag (of pizzadoos), mee naar het hotel bij Grand Canyon.

Terwijl we op onze pizza's wachtten, nog even Monique ge-sms-t en we kregen zowaar gelijk antwoord. Met mijn mobiel kreeg ik Monique niet te pakken (AT&T zou het niet ondersteunen of alleen via een operator), maar Monique mij wel. Leuk om even met haar gepraat te hebben (Luan lag helaas al in bed). Toen Eden zijn moeder aan de telefoon kreeg, werd hij even overmand door een vleugje heimwee, maar dat was snel voorbij.

Na de lange lunch doorgereden naar Grand Canyon Plaza (ons hotel bij Grand Canyon NP). Inchecken ging snel en we hebben een mooie, zij het onpersoonlijke, kamer op de derde verdieping van een hotel/motel-complex. Helaas geen koelkast op de kamer, dus de restanten van de pizza's konden meteen de vuilbak in. Ook dit hotel heeft WiFi, zodat ik later deze reisblog kan uploaden. Eden ging even zwemmen en ik even douchen, zodat we weer fris en fruitig rond 18.00 uur naar Grand Canyon NP kunnen (de ingang van het park ligt nog geen mijl van ons hotel vandaan) voor het avondlicht. Het idee is weer hetzelfde als gisteren bij Joshua Tree NP, in de namiddag en vroeg in de ochtend het NP in en vervolgens doorrijden naar de volgende stop. Morgen is dit Mexican Hat, een plaatsje net voorbij Monument Valley.

Het Grand Canyon NP is nooit mijn favoriete park geweest en nu ook weer, het is eigenlijk te groot om te behappen. Je kunt maar een deel zien. Daarbij is het ook het populairste park van de USA, dus erg druk. Toch blijft het een machtig gezicht om in anderhalf uur tijd alle kleuren en schaduwen te zien veranderen. Veel foto's gemaakt. Rond 19.45 uur was het schouwspel voorbij en werd het snel donker.

Aangezien ik nog voldaan was van de pizza van vanmiddag, hebben we een sandwich voor Eden en wat drankjes in de General Store gekocht. Rond 20.45 uur weer in de hotelkamer en de reisblog afgemaakt. Vanavond vroeg naar bed, want morgen weer vroeg op en ik merkte vanmorgen in de auto, toen Eden sliep, dat ik ook wel met ogen dicht had willen doen. Welterusten.